“Кешеләр арасында булган барлык дошманлык, усаллык һәм хөсетлекнең асылы – ул үз нәфесеңә иярүдер. Шуңа күрә үз нәфесенә каршы килә алган кеше калебен, тәнен һәм тән әгъзаларын борчымас. Ул кеше үзе дә борчылмас, башкаларны да борчымас”.
(“Раудатүл-мөхиббин” китабыннан)